22 lutego 2019r. Sejm RP ustanowił Święto Chrztu Polski na dzień 14 kwietnia każdego roku.

Święto to ma na celu upamiętnienie chrztu Polski, przyjętego 14 kwietnia 966 r. przez księcia polskiego Mieszka I. Jest to fakt niezwykle doniosły, posiadający cywilizacyjną wagę̨ i kluczowe znaczenie dla rozwoju naszej Ojczyzny. Data przyjęcia chrztu przez Mieszka I jest uznana za dzień́ narodzin państwa polskiego, dlatego też jest jedną z najważniejszych dat w historii naszej Ojczyzny: rozpoczęła chrystianizację i dała początek państwowości.

Decyzja o przyjęciu chrztu przez Mieszka była dobrze przemyślana. Pierwszy historyczny władca Polski jawi się nam bowiem nie tylko jako zwycięski wódz, potrafiący wykorzystać siłę militarną swego państwa, ale także jako znakomity polityk, utrzymujący dyplomatyczne kontakty z najważniejszymi władcami ówczesnej Europy. Świadectwem tej wysokiej pozycji Mieszka był jego ślub z Dobrawą, córką czeskiego księcia Bolesława I z dynastii Przemyślidów, która – wedle zgodnej opinii kronikarzy – miała odegrać kluczową rolę w przygotowaniu męża do przyjęcia zasad wiary chrześcijańskiej. Nie wydaje się jednak, aby to ona była bezpośrednią przyczyną decyzji księcia o przyjęciu chrztu. Tę Mieszko podjął suwerennie, analizując wszelkie „za” i „przeciw”. Co ostatecznie go do tego skłoniło? Dlaczego porzucił pogaństwo i zdecydował się na przyjęcie chrztu? Jakie skutki miała ta decyzja dla państwa, które Mieszko zbudował?

    To postanowienie piastowskiego księcia miało niezwykle poważne konsekwencje- zarówno w perspektywie ówczesnej sytuacji państwowej, jak również późniejszych losów Polski. Jednym z pierwszych jego efektów był fakt, iż Mieszko I wszedł do grona chrześcijańskich władców europejskich, wzmacniając swoją pozycję w kontaktach z tymi, którzy decydowali o kształcie ówczesnej Europy. Zabezpieczył także swój naród przed ewentualnymi najazdami sąsiednich państw pod pretekstem chrystianizacji, a przyjmując chrzest poprzez Pragę i Ratyzbonę nie tylko sprawił, że polskie chrześcijaństwo ma oblicze katolickie, a Polska weszła do kręgu kultury zachodnioeuropejskiej, ale także sprytnie ominął ewentualną zależność od Cesarstwa Niemieckiego, które owego czasu zachłannie spoglądało w kierunku państwa Piastów.

Zachęcamy do zapoznania się z materiałami o tej tematyce dostępnymi na stronie swietochrztu.pl oraz informujemy, że wspomnimy o tym zagadnieniu podczas nadchodzących lekcji historii.